H εκδίκηση είναι ένα πιάτο που σερβίρεται πάντα κρύο.
Αποτυχημένες σχέσεις και εκδίκηση, ένα θέμα που απασχολεί εκατομμύρια πρώην ερωτευμένα , θολωμένα όμως μυαλά.
Έκαναν το λάθος και ερωτεύτηκαν τον λάθος άνθρωπο, αλλά το συνειδητοποίησαν πολύ αργά, όταν αυτός ο έρωτας είχε γίνει κομμάτι της ζωής τους, η καθημερινότητα τους, μια συνήθεια , όπως το τσιγάρο, που δεν κόβεται εύκολα όσο επώδυνη και να είναι.
Σε εκατομμύρια μυαλά στροβιλίζει η εξής σκέψη, «θα εκδικηθώ για όσα μου έκανες, για όσα κακά πέρασα μαζί σου».
Το σκέπτονται μεν , δεν το τολμούν δε, έως ότου ερωτευθούν κάτι άλλο, όχι απαραίτητα πρόσωπο (αν και το κάθε τι ,κρύβει από πίσω του ένα πρόσωπο) αλλά ίσως μια ιδέα , έναν άλλο τρόπο ζωής, μια νέα φιλοσοφία, μια νέα σκέψη, κάτι τέλος πάντων που κατάφερε να διεισδύσει βαθιά μέσα στο μυαλό τους.
Αυτή η διείσδυση του κάτι νέου , δεν σημαίνει όμως και την αυτόματη απαλλαγή από τα δεσμά του παλιού. Το μίσος που επιτέλους βρίσκει μια διέξοδο εκτόνωσης θολώνει ακόμα περισσότερο το μυαλό. Στερεί τη λογική , φουντώνει ακόμα περισσότερο τις σκέψεις , ηρωοποιεί ή δραματοποιεί πρόσωπα και καταστάσεις , αναγκάζοντας πολλές φορές αυτά τα πρόσωπα να βλέπουν ως σανίδα σωτηρίας ένα βαρίδι που θα τραβήξει πιο πολύ προς το βυθό.
Κι αυτή η επίπλαστη σανίδα σωτηρίας , συνήθως δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα πρόσωπο το οποίο ικανοποιεί εις το διπλούν ή στο τριπλούν το αίσθημα μας για εκδίκηση. Πόσο μάλλον αν μέσω αυτού του προσώπου μπορούμε να πάρουμε έμμεσα το αίμα μας πίσω και από κάποιον τρίτο/η που μας πλήγωσε στο παρελθόν, πχ έναν φίλο ή μια φίλη.
Η εκδίκηση θα έχει παρθεί, το εγώ μας θα έχει ικανοποιηθεί απόλυτα, οι σκέψεις μας θα είναι πλέον ελεύθερες, το υποσυνείδητο θα μπορεί να εκδηλωθεί πιο άμεσα και τότε τι θα διαπιστώσουμε; Πως το πρόσωπο το οποίο μας χρησίμευσε για να πάρουμε την εκδίκηση μας , δεν ήταν αυτό που ψάχναμε , ήταν κάτι πρόσκαιρο , επιφανειακό και κούφιο για τα αισθήματα μας.
Ένας νέος κύκλος αγωνίας θα αρχίσει, ένας κύκλος φόβου μήπως πρόκειται για τον λάθος άνθρωπο που βρέθηκε μπροστά μας την λάθος για εμάς στιγμή.
Ο φαύλος κύκλος θα συνεχιστεί , θα περιστρεφόμαστε μέσα στη δίνη της αμφιβολίας.
Σοφότατη η παροιμία που λέει πως η εκδίκηση σερβίρεται πάντα κρύα , αρκετοί όμως είναι αυτοί που την ερμηνεύουν λάθος, θεωρώντας πως η λέξη «κρύο» σημαίνει κάτι το μακρινό και όχι το άμεσο. Μέγα σφάλμα, το κρύο πιάτο παραπέμπει στο κρύο μυαλό, το απαλλαγμένο από την κάψα της εκδίκησης, στο καθαρό μυαλό, χωρίς χρονικό προσδιορισμό.
Βρείτε την σπίθα μέσα σας, η οποία είναι η αιτιογενής αφορμή που σας οδήγησε στην επανάσταση για την εκδίκηση σας. Παγώστε χρονικά αυτή τη σπίθα, ανακαλύψτε τη στιγμή της δημιουργίας της , πιάστε στο κουβάρι της εξέλιξης της και θα εκπλαγείτε , θα ανακαλύψετε πράγματα που ούτε οι ίδιοι πιστεύετε πως συμβαίνουν εκεί βαθιά στον εγκέφαλό σας.
ΥΓ
Προσπαθήσατε και δεν καταφέρατε να βρείτε την σπίθα; Ε μην απελπίζεστε γιατί δεν φταίτε εσείς, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι σ αυτή τη ζωή apha.
Αφιερωμένο στην Σπίθα
About Author
