Όμορφη μου Θράκη
Μερικές φορές δεν χρειάζονται φανφάρες για να εκφράσεις το τι νιώθεις για την Θράκη.
Αρκούν ένα κομμάτι χαρτί , ένα μολύβι , και απεριόριστη αγάπη για τον τόπο σου.
Αγάπη πραγματική, που πηγάζει από τα βάθη της ψυχής σου, που βγαίνει από μέσα σου , όπως εσύ τη νιώθεις.
Δεν προσδοκάς τίποτα, δεν το κάνεις για να κερδίσεις τίποτα, δεν σε ενδιαφέρει άλλωστε, είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής για την πατρίδα που σε γέννησε, που σε φιλοξενεί, που στη γη της μεγάλωσες, γέλασες, πόνεσες, έκλαψες, βίωσες όλων των ειδών τα συναισθήματα.
Η λαϊκή παράδοση και ιστορία σε καθοδηγεί, βγαίνει μέσ από το είναι σου όλη η ομορφιά της περιοχής.
Είναι η πατρίδα που σε γέννησε, η πατρίδα που θέλεις να της προσφέρεις την αγάπη σου, και όχι να κερδίσεις απ αυτήν ως ακόμα ένας κατακτητής ή επικυρίαρχος.
Ο Γιάννης Ζουμπιάδης στον οποίο είναι αφιερωμένος όλος ο πρόλογος του άρθρου, είναι παιδί της Θράκης.
Τι κι αν κατάγεται από αγροτική οικογένεια, τι κι αν δεν έχει τις γνωριμίες και τα μέσα για να προβάλλει και να προωθήσει την μεγάλη του αγάπη, την ποίηση. Τι κι αν οι εκδοτικοί οίκοι δεν προσκυνούν στο άκουσμα του ονόματος του. Τι είναι άλλωστε; Άλλο ένα παιδί από την επαρχία ανάμεσα στα άλλα τόσα, έτσι ασφαλώς το σκέφτονται.
Ο Γιάννης σε λίγες ημέρες θα υπηρετεί την στρατιωτική του θητεία. Όπου κι αν βρεθεί, θα έχει μέσα του την άσβηστη φλόγα της αγάπης για τον τόπο καταγωγής του και ασφαλώς πάντα θα τον συντροφεύει ένα κομμάτι χαρτί και ένα μολύβι για να αποτυπώνει τις σκέψεις του.
Ακούστε ένα από τα τελευταία ποιήματα του για την Θράκη και θα νιώσετε τι πάει να πει να αγαπάς πραγματικά τον τόπο σου, σεμνά, ταπεινά , άδολα , αγνά!
About Author
