Ο μύθος της «Ευρώπης των λαών» και η στρατηγική του κουτσαβάκη

Ο Πάκης είπε ότι η νομισματική ένωση δεν είναι αυτοσκοπός. Ποιας συνιστώσας είπαμε ότι είναι;

Διότι κάτι τέτοιες «δηθενιές» έλεγαν και οι του ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά και μετά ορκίζονταν στο ευρώ ενώπιον σαράντα Μητροπολιτών και ιεραρχών, όπως ο κύριος Παυλόπουλος.

Τα πράγματα είναι απλά. Αν έχεις μετρήσει τα υπέρ και τα κατά μιας νομισματικής ένωσης και κρίνεις ότι δεν θέλεις να είσαι μέλος της, συζητάς με τους εταίρους σου και συντεταγμένα φεύγεις. Λες ευχαριστώ κύριοι δεν θα πάρω άλλο και το γυρνάς στο τσάμικο.

Λυπάμαι που θα σας χαλάσω τη σούπα «της Ευρώπης των λαών», αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν και είναι πρωτίστως μια οικονομική Ένωση. Στο μέλλον μπορεί να γίνει «των λαών» ή και των λυγμών.

Ξεκίνησε ως συνεργασία στους τομείς του άνθρακα και του χάλυβα και είχε εντός την τότε Δυτική Γερμανία, για να μην υπάρξουν οι ανταγωνισμοί που οδήγησαν στους δύο παγκοσμίους Πολέμους.

Για το λόγο αυτό διέγραψαν και το τεράστιο εξωτερικό της χρέος της το 1953. Το γερμανικό χρέος διεγράφη όταν οι νικητές σύμμαχοι, έλεγχαν απόλυτα τη Γερμανία, ουδείς όμως το αναφέρει αυτό. Και αυτοί έζησαν τότε Κατοχή.

Τα εργασιακά δικαιώματα, το κοινωνικό κράτος, το κράτος πρόνοιας μια χαρά δημιουργήθηκαν και στις Σκανδιναβικές χώρες πριν εισέλθουν στην ΕΕ.

Στη δική μας περίπτωση που η στρέβλωση του κράτους προνοίας έπιασε ταβάνι, είναι κάπως περίεργο να μιλάμε για όλα αυτά.

Να ανακαλύψουμε πενήντα χιλιάδες τυφλούς που ταυτόχρονα είναι και κυνηγοί;

Να δημιουργήσουμε κι άλλες δομές στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, στις οποίες θα απασχολήσουν κι άλλα «δικά μας παιδιά»;

Το ερώτημα παραμένει. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει κρυφή ατζέντα ή δεν έχει καθόλου ατζέντα και πορεύεται με την αμφιβόλου ποιότητας «στρατηγική του κουτσαβάκη»;

Γιατί μπορούμε να καθυβρίζουμε τους εταίρους νυχθημερόν, να λέμε μπεκάτσα τη Μέρκελ και να καλούμε τον Σόιμπλε σε αγώνα άλματος εις μήκος, αλλά όλα αυτά δεν λύνουν κανένα πρόβλημα μας.

Ταΐζουν το θυμικό ενός μέρος του λαού και τίποτα άλλο.

Και ο κουτσαβάκης, όταν δει τα ζόρια σκύβει το κεφάλι και αποχωρεί. Το ίδιο θα κάνει και η χώρα σε σχέση με την νομισματική Ένωση;

Τους επόμενους μήνες η Κυβέρνηση θα κληθεί να λύσει πολλά προβλήματα και η άριστη έως τώρα επικοινωνιακή διαχείριση της καθημερινότητας δεν θα τη βοηθήσει.

Όλες οι μελέτες μιλούν για ανάκαμψη το λιγότερο μετά από μια πενταετία, αν πάμε σε εθνικό νόμισμα. Ο χρόνος αυτός είναι μεγαλύτερος του πολιτικού βίου της Κυβέρνησης, η οποία και δεν θα ρισκάρει να βγει από το ευρώ.

Οι συνέπειες που θα κληθεί να αντιμετωπίσει εκτός ενιαίου νομίσματος είναι τεράστιες. Δεν θα βγει και θα αποδυθεί σε έναν αγώνα παραλλαγής της παρουσίας του Μνημονίου, το οποίο θα υπάρχει σε όλη τη διάρκεια της θητείας της.

Το αφελές και υπερφίαλο σκίσιμο του Μνημονίου «με ένα νόμο και ένα άρθρο» είναι παρελθόν. Το ίδιο και σωρεία προεκλογικών υποσχέσεων με τις οποίες υφάρπαξαν την ψήφο του λαού. Ή δεν ξέρει τι λέει ο Βαρουφάκης όταν μιλά για «πάγωμα».;

Πριν τις θρυλικές «εκατό ημέρες» ξεκίνησε η διάβρωση και αυτής της σχετικής πλειοψηφίας.

Το μέλλον θα δείξει αν θα πέσουν λόγω των πολλαπλών αντιφάσεων τους ή μετά από μια οικονομική καταστροφή, την οποία και απεύχονται όλοι οι Έλληνες. Αλλά στο σημείο που έχουμε φτάσει, να περιμένουμε «πολιτική λύση» στα οικονομικά ζητήματα, μόνο ευχές και λαμπάδες μπορούμε να κάνουμε.

Μ.Ο.

About Author

Εγγραφείτε στο Newsletter μας