Η “βόμβα” που έσκασε στο δήμο Κομοτηνής
Έβλεπα χτες το δήμαρχο Κομοτηνής (και προσοχή δεν μιλάω για το άτομο , φίλο και σεβαστό Γιάννη Γκαράνη αλλά για τον θεσμό του δημάρχου) στις εκδηλώσεις της υποδοχής της εικόνας του Κοσμά του Αιτωλού και στο γλέντι που ακολούθησε μετά και αναρωτιόμουν από που πηγάζει η τόση αισιοδοξία και χαρά του.
Ενας Δήμαρχος είναι ικανοποιημένος όταν η πόλη του είναι καθαρή , έτοιμη για να αντιμετωπίσει έντονα καιρικά φαινόμενα, λειτουργούν σε ικανοποιητικό βαθμό όλες οι υπηρεσίες της, όπως επίσης ειναι συμμαζεμένα και τα οικονομικά της.
Σκεφτόμουν τι απ όλα αυτά ισχύει …αλλά αυτό είναι υποκειμενικό κριτήριο…και δεν μπορώ να σας πείσω για το αντίθετο…αφού ο καθένας βλέπει τα πράγματα από τη δικιά του οπτική. Άλλοι λένε ότι όλα βαίνουν καλώς, άλλοι ότι τα πράγματα είναι έτσι και έτσι και άλλοι πως τα πάντα είναι στραβά.
Εγώ απλά λέω πως έχει χαθεί ο έλεγχος σε θέματα διοίκησης με αποτέλεσμα ο καθένας να κάνει του κεφαλιού του ή ότι τον συμφέρει…με δυσάρεστα αποτελέσματα.
Είναι πάγια τακτική ανά την χώρα κάθε νεοεκλεγμένου αυτοδιοικητικού δημάρχου ή περιφερειάρχη , από την επόμενη της ανάληψης των καθηκόντων του ,να σκέφτεται την επανεκλογή του και να σχεδιάζει το διοικητικό του οργανόγραμμα με σκοπό να πετύχει τα μέγιστα αποτελέσματα τόσο σε επίπεδο παραγωγής έργου, όσο και ψηφοσυλλεκτικό.
Δυστυχώς ο Δήμαρχος παρασύρθηκε σε μια ενδοπαραταξιακή κόντρα που η αντιμετώπιση της τον οδήγησε σε λάθος επιλογές. Η αποΠετριδοποίηση που επιχειρήθηκε είχε και το κόστος της, κόστος που το πληρώνουν και θα το πληρώνουν(όταν σκάσει αυτές τις ημέρες η “βόμβα” που αναφέρω στον τίτλο ), οι δημότες της Κομοτηνής.