Έφτασε και το παρά-φθινόπωρο

Καιρό είχα να σας γράψω παραπολιτικά…αλλά είχα πέσει και εγώ θύμα του θέρους…Φθινόπωρο λοιπόν και η στήλη επιστρέφει δριμύτερη και φυσικά πάντα με το γνωστό χιουμοριστικό ύφος.
Πότε προλάβαμε και φτάσαμε στον Σεπτέμβριο ούτε που το κατάλαβα… και το κακό είναι πως δεν πρόλαβα να φάω κολιό ακόμα. Δεν με διευκολύνουν καθόλου και οι κάτοικοι των παραλιακών χωριών της Ροδόπης που όταν γιορτάζουν ψήνουν μόνο σαρδέλες. Σε νησί δηλαδή πρέπει να πάω για να φάω άλλο ψαράκι…και γιατί όχι κανένα αστακουδάκι;
Για να σας πω και του στραβού το δίκιο για μια στιγμή σκέφτηκα να πάω μέχρι την Θάσο που φημίζεται για την ποικιλία των θαλασσινών της αλλά με φύλαξε ο Θεός.
Πολύ γλιστερά εκεί αυτά τα κότερα τους βρε παιδιά… αυτό τώρα μας έλλειπε ,να φάω καμιά τούμπα απολαμβάνοντας τον κολιό μου ,και να τρέχω στα νοσοκομεία .
Άστε που υπάρχει ο κίνδυνος να μου σταθεί το ψαροκόκαλο στο λαιμό και να είναι διπλό το διακοπικό(όπως λέμε εργατικό) ατύχημα. Αλήθεια αυτού του είδους τα ατυχήματα καλύπτονται από τις ασφαλιστικές εταιρίες ή όχι; Στο κάτω κάτω της γραφής πάνω στη δουλειά μου θα το πάθαινα, μια που θα έλεγα πως συνέβη ενώ έκανα ρεπορτάζ για το πώς κολυμπάει ο κολιός ή πως τρώνε την καβουρομάνα. Μεταξύ μας τώρα…εγώ προτιμώ κάτι στα κάρβουνα όπως το χταποδάκι πχ…γιατί έβαλα λίγα κιλάκια τελευταία και χάνω την γοητεία μου στις φωτογραφίες.
Α! ναι! μην το ξεχάσω, μετά το πέρας της εξόρμησης μου στα νησιά…θα σας έβγαζα και ένα λόγο για το πώς θα τεθώ επικεφαλής της νέας προσπάθειας για την διάσωση του Θρακικού κολιού από τα νύχια των σπάρων του Ελλησπόντου.
Νύχια βέβαια δεν έχουν οι σπάροι, αλλά σάμπως κι εμείς έχουμε κολιούς; Απλά λόγος να γίνεται για να γεμίσει η σελίδα. Τι να σας γράψω δηλαδή; Πως τα 2/3 των Ελλήνων δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα ούτε για μια μέρα διακοπές;
Ας γυρίσουμε στα της Κομοτηνής όμως η οποία έχει γεμίσει από τους νέους φοιτητές οι οποίοι με τους γονείς τους ψάχνουν για ενοικίαση σπιτιού. Πολλά τα ενοικιαστήρια είναι η αλήθεια, αλλά η επιλογή σπιτιού συνήθως γίνεται βάση της τιμής του και όχι των ανέσεων του. Βέβαια υπάρχουν και πάρα πολλοί οι οποίοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα και προσδοκούν σε μία στέγη στις φοιτητικές εστίες. Αν είναι τυχεροί και επιλεγούν έχει καλά, αλλιώς θα έρχονται στην πόλη μόνο την εξεταστική περίοδο. Αυτό πάντως που έχω να πω στον Πρύτανη είναι πως αποτελεί εθνικό έργο να βρει στέγη και ο τελευταίος εισακτέος φοιτητής στην πόλη. Εδώ να συμπληρώσω πως ούτε εθνικό έργο επιτελεί …το οι καθηγητές να βρίσκονται κατά τη διάρκεια του διδακτικού έτους εκτός Θράκης με αποτέλεσμα τα μαθήματα να διδάσκονται δια των αντιπροσώπων τους. Επιλέχθηκαν για να διδάσκουν οι ίδιοι αν δεν απατώμαι και όχι να εμφανίζονται μια στο τόσο σαν τα Χιόνια ένα πραμα.
Ξαναγυρίζω στους φοιτητές μας όμως. Μόλις ήρθαν που λέτε οι νεοφερμένοι στην Κομοτηνή, πρώτο τους μέλημα να κοιτάξουν τα αξιοθέατα της πόλης . Και να μην ήταν στόχος τους βέβαια να τα δουν , τα είδαν αφού τα αξιοθέατα μας είναι περιπλανώμενα. Κάθε 20 μέτρα υπάρχει και μια αγέλη αδέσποτων σκύλων, ενώ κάθε 10 μέτρα συναντάς ένα μηχανάκι ή ένα αυτοκίνητο πάνω στο πεζοδρόμιο ή τον ποδηλατόδρομο.
Πάντως τα αδέσποτα την προηγούμενη εβδομάδα έβαλαν στο μάτι έναν ντόπιο και συγκεκριμένα τον γνωστό Αντώνη που με το ποδήλατο τριγυρνάει την πόλη κολλώντας αφίσες. Δύο φορές του επιτέθηκαν τραβώντας τον από τα πόδια και ρίχνοντας τον από το ποδήλατο. Τι στο καλό; Μήπως ο Αντώνης δεν έχει δίπλωμα οδήγησης ποδηλάτου και τα σκυλιά δρουν έτσι ως φρουροί της έννομης τάξης;
Κλείνω με μια ερώτηση πολιτικού ενδιαφέροντος. Ποίος και γιατί θέλει να κάψει τον Αντώνη Γραβάνη και τον παροτρύνει ( μάλλον τον έχει πείσει ήδη) να βάλει υποψήφιος για Πρόεδρος στο Επαγγελματοβιοτεχνικό επιμελητήριο; Τζιζ Αντώνη τζίζ , μην παρασύρεσαι , καλύτερα μοναχικός καβαλάρης παρά ιπποκόμος.